Une garratzak bizi izan ziren duela astebete, San Jose eguneko igandean egoitzan… une krudelak, ulertezinak eta sinestesinak…

Gure Fernando-ren azken orduak izango zirela inork ez zuen ez pensatzen… ezta horrelako amaierarik ikusiko genuenik…

Ez dira sekula gure begietatik ahaztuko irudi horiek, baina ez dira ezta ere ahaztuko ordu hauetan jaso ditugun mezuak, emailak, deiak, bixitak…

Gertutasuna, babesa eta maitasuna trasmititzen dizkiguten bixitak… indarra, arnasa eta giza balio bikainak trasmititzen dituzten mezuak… konfidantza eta kemena trasmititzen dituzten deiak…

Ez dago hitzik, Gisasola Egoitza osatzen degun guztion aldetik guzti hau eskertzeko… ez dago ez sentipenik emozio eta zirrara hau deskriba dezakeenik…

Soilik eskerrak… eta mila aldiz eskerrak gurekin harremanetan jarri zareten senide, agintari, egoitzetako zuzendari, lan talde, komertzial, udaletxeko alkate, gizarte langile eta ordezkariei, Gipuzkoako Foru Aldundiko arduradunei, gurekin izan diren ikasleei, herritar, lagun, ezezagun… guzti-guztioi…

Besarkada handi bat baita ere igandean egoitzan aurkitzen zineten senide eta herritarrei… une gogorrak bizi izan zenituzten eta eskaini zeniguten laguntza paregabea izan zen…

Eta mila esker gure lan taldeari… benetan gure egoitzan dagoen altxorrik ederrena giza balio paregabeak dituzten gure lan taldea izatea da… ez dago hitzik deskriba dezakeenik nolako fin, nolako profesionaltasunakin aurre egin zitzaion egoera latz honi, bai une bertan, bai ondorengo orduetan, bai bertan zeuden gure kideen eskutik, baita bertara gerturatu zineten langileengaitik ere… ez dago eskertzeko modurik egunero eta une garratz hauetan ematen eta azaltzen duzuen lanaren kalitatea…

Jaso gure eskerrik gogotsuena.

Se vivieron momentos duros en la residencia domingo, día de San Jose, en una tarde que realmente estaba siendo tan tranquila y placentera… momentos tan difíciles de asimilar, tan indescriptibles e inexplicables que sin duda jamas podremos olvidar…

Pero tampoco jamas olvidaremos las llamadas, mensajes y correos electrónicos que están llegando sin para a nuestra residencia…

Llamadas que trasmiten fuerza, confianza… visitas que nos llenan de serenidad, de cercanía y protección, mensajes que nos llenan de emoción, de orgullo y de valores humanos…

No hay palabras para describir lo que estamos sintiendo estos días, no hay forma alguna de agradecer todo el apoyo que estamos recibiendo, y de parte de todos los que formamos la Residencia Gisasola, queremos de corazón agradecer a todos los familiares, ciudadanos, zestoarras, representantes de ayuntamientos, directores y compañeros de residencias, representantes de los diferentes departamentos de Diputación Foral de Gipuzkoa, proveedores, antiguos alumnos y trabajadores, voluntarios, desconocidos…

Un abrazo enorme a los familiares y vecinos que estuvisteis presentes el domingo…. vuestra ayuda fue increible, y sabemos que nunca olvidareis ese día…

Y gracias también a todos los que formais la plantilla humana de la residencia, sin duda nuestro mayor orgullo, nuestro mayor tesoro. Personas que reflejan calidad en sus cuidados, que lo dan todo por seguir aprendiendo y mejorando, que lo dan todo no solo en momentos duros como los vividos éste domingo, sino todos los días del año.

Gracias de corazón…